Każdego dnia zmierzamy Drogą Krzyżową naszego życia. Tak jak Jezus bierzemy na barki ciężar wszelkich trosk, zmartwień, problemów oraz grzechów i słabości. Przy tym wpatrujemy się w Święty Krzyż, na którym umarł Jezus Chrystus za nas, za nasze grzechy. To On jest dla nas wzorem miłości i przebaczenia, źródłem życiodajnej siły.
W jednej z pieśni śpiewamy: „Jeśli masz chwile smutne w swym życiu, powierz się Matce. Kiedy rozpacz rozdziera twe serce, ofiaruj się Jej. Matce, która pod krzyżem stała…” To właśnie Maryja jest również naszą ukochaną Matką, trwa przy nas tak jak trwała przy konającym Jezusie. To Ona na drodze naszego pielgrzymowania uczy nas pokory, chroni płaszczem swojej matczynej opieki od wszelkiego zła i wstawia się za nami u Swojego Syna.
Powierzmy Jezusowi i Jego Matce stacje naszego codziennego życia.
Stacja I Pan Jezus na śmierć skazany
Tak jak Jezus został niewinnie skazany na śmierć, tak my pod naciskiem tłumu niesprawiedliwie osądzamy drugiego człowieka, skazując go na wyszydzenie i pośmiewisko. W ten sposób zaprzeczamy najważniejszemu przykazaniu miłości względem bliźniego wydając często niesprawiedliwy i bezpodstawny wyrok.
Panie, uchroń nas od wydawania niesprawiedliwych opinii o drugim człowieku.
Stacja II Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona
Tak jak Pan Jezus wziął krzyż na swe ramiona, tak my codziennie dźwigamy ciężar przyziemnych spraw i obowiązków często przy tym narzekając i porównując się do innych, którzy może mają trochę lżej, trochę łatwiej… Zapominamy o wdzięczności za każdy dzień życia, za doświadczenia i sprawy, które może czasami wydają się być nam ponad nasze siły. Jednak Jezus nigdy nie obarcza nas takim ciężarem, którego nie bylibyśmy wstanie unieść, bo nas kocha.
Panie dodaj nam sił, abyśmy z pokorą i wdzięcznością przyjmowali na barki trud codzienności.
Stacja III Pan Jezus upada po raz pierwszy pod krzyżem
Niezachwiana wiara pomoże nam w upadającym kilkakrotnie Chrystusie dostrzec Boga. Tak dostrzegajmy godność i człowieczeństwo w grzesznej osobie. Każda słabość i czyn popełniany przeciwko Bogu i bliźniemu jest szkołą mądrości, której najważniejszym egzaminem jest sakrament pokuty i pojednania dający życie w Chrystusie Jezusie.
Panie, nie opuszczaj nas nigdy, nawet wtedy kiedy upadamy pod ciężarem grzechów.
Stacja IV Pan Jezus spotyka swoją Matkę
W mozolnej wędrówce na Golgotę towarzyszyła Jezusowi Jego Matka, współcierpiąc z Nim oraz wyrażając przy tym najgłębszą miłość do swojego Syna. Sensu i wartości naszemu życiu nadaje rodzina, a przede wszystkim ogromne serce matki, która nie potępia ale darzy bezwarunkową miłością niezależnie od przewinień swoje dzieci.
Panie, powierzamy Tobie nasze mamy dziękując za ich trud, opiekę i poświęcenie.
Stacja V Szymon z Cyreny pomaga Panu Jezusowi nieść krzyż
Jezus dźwigając krzyż spotkał na swej drodze Szymona z Cyreny, który pomógł choć przez chwilę nieść ciężki krzyż. My również spotykamy na swej drodze ludzi, którzy nieustannie ofiarują nam swą pomoc. Czy jesteśmy im wdzięczni za okazane wsparcie?
Panie, pokaż nam jak kochać bliźnich i jak im bezinteresownie pomagać.
Stacja VI Weronika ociera twarz Panu Jezusowi
Weronika otarła z pyłu, potu i krwi twarz Jezusa. Nie wstydziła się Go, choć inni z Niego szydzili. Weronika zrobiła tyle ile mogła, okazując swoją dobroć i miłosierdzie. Weźmy przykład z Weroniki i wyciągajmy pomocną dłoń do tych, którzy pomocy i wsparcia potrzebują.
Panie, pomóż nam być jak św. Weronika, abyśmy nie byli obojętni na krzywdę drugiego człowieka.
Stacja VII Pan Jezus upada po raz drugi
Pan Jezus po raz drugi upada pod ciężarem krzyża. Osłabiony, wycieńczony, cierpiący. Ile razy Panie obiecywaliśmy Tobie poprawę? Ile razy zapewnialiśmy Cię, że już więcej nie popełnimy tych samych grzechów? Jednak ciągle upadamy, ciągle dajemy się zwieść pokusie, podstępnym podszeptom złego ducha.
Panie, wspomagaj nas na drodze prawdziwego nawrócenia.
Stacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty
Pan Jezus pocieszając płaczące niewiasty pragnie pokazać nam, że w obliczu bezradności i niemożności poradzenia sobie z przeciwnościami losu mamy powrócić na drogę wiary, kroczyć nieustannie za Chrystusem wypełniając najważniejsze przykazanie miłości względem Boga i bliźniego.
Panie, prosimy Cię otwórz nasze serca na potrzeby słabszych.
Stacja IX Pan Jezus upada po raz trzeci
Pan Jezus upada po raz trzeci pod ogromnym ciężarem krzyża naszych grzechów i win. Tak często upadamy. Patrząc na cierpiącego Jezusa mamy świadomość naszej bezradności i ludzkiej niemocy. Tylko z Panem w pokorze i czystości serca możemy wypełniać dane nam ziemskie powołanie. Tylko miłość Boga jest wstanie podźwignąć nas z naszych najcięższych upadków.
Panie, uczyń serca nasze według serca Swego.
Stacja X Pan Jezus z szat obnażony
Patrząc na umęczone i obnażone ciało Jezusa, widzimy, że człowieka można pozbawić wszystkiego: szaty, godności i szacunku. Jezus stał się przedmiotem drwin. Tak też współczesny świat pozbawia godności drugiego człowieka, traktując go przedmiotowo. Nie zapominajmy, że prawdziwa godność człowieka stanowi jego wnętrze, czyli duszę.
Panie, zachowaj nas od powierzchownych opinii na temat drugiego człowieka ale pomóż nam patrzeć na jego duszę i serce.
Stacja XI Pan Jezus przybity do krzyża
Gwoździe, którymi do krzyża był przybijany Jezus symbolizują grzech. W naszym życiu spotykamy się z fałszywymi poglądami, niszczącymi Boski plan, zaprzeczającymi Słowu samego Boga. Grzechy będące gwoźdźmi ranią duszę, obezwładniają ją. Rozpostarte ramiona przybitego do krzyża Chrystusa dają znak, że czeka On w swoim miłosierdziu na każdego zagubionego człowieka, aby go uleczyć.
Panie, pragniemy szukać ratunku w Twoich pełnych miłości ramionach
Stacja XII Pan Jezus umiera na krzyżu
Jezus umarł na krzyżu godząc się na Zbawienie ludzkich – naszych dusz. Tak my spotykamy się w życiu ze śmiercią ważnych dla nas osób, która obarczona jest żalem, płaczem i cierpieniem. Jednak zakończenie ziemskiej pielgrzymki daje wieczną szczęśliwość oraz życie wieczne w Domu Ojca.
Panie, pozwól nam być przygotowanym na spotkanie z Tobą.
Stacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża
Martwe ciało Jezusa zostaje zdjęte z krzyża i złożone w ramionach Tej, która uwierzyła. Wiara Maryi przeszła przez ciemną dolinę śmierci i na jej końcu odnalazła zmartwychwstałą Miłość.
Panie, tak bardzo dziękujemy za Twoje miłosierdzie.
Stacja XIV Pan Jezus złożony w grobie
Akt złożenia Ciała Pana Jezusa do grobu przypomina nam o słowach wypowiadanych przez kapłana w Środą Popielcową: z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Kruchość życia ziemskiego otwiera bramy do zmartwychwstania, życia wiecznego w Chwale Ojca. Jego grób jest nadzieją naszych grobów.
Panie, w Tobie nie jesteśmy umarli, bo żyjemy dla Ciebie. Miłości płynącej z krzyża uczymy się w czasie rozważań Męki Naszego Pana, aby zaczerpnąć nowych sił do egzystowania w trudnej rzeczywistości. Bóg, nasz Ojciec umiłował nas w Jezusie Chrystusie, który cierpiał za nasze grzechy. Droga Krzyżowa jest dowodem Jego bezwarunkowej miłości do każdego człowieka.
Zdjęcie: Dawid Grzybek