W XXI Niedzielę Zwykłą św. Marek przypomniał nam o najważniejszym przykazaniu jakim jest miłość do Boga i drugiego człowieka. Natomiast w XXII Niedzielę Zwykłą Ewangelista uczy nas jak to przykazanie miłości wypełniać. Ksiądz Proboszcz podczas kazania w XXI Niedzielę Zwykłą zaznaczył, że drugi człowiek może być dla nas błogosławieństwem lub krzyżem. Z tego drugiego powodu niezwykle trudno jest po Bożemu spojrzeć na drugiego człowieka wybaczając jego słabości i przewinienia. Nie można wypełniać przykazania miłości połowicznie, mówić że miłuje się Boga bez miłowania bliźniego. Bóg kocha nas miłością doskonałą ze wszystkimi naszymi bolączkami i grzechami. Miłość ta jest tak wielka, że pomaga przezwyciężyć słabości i uczy nas miłowania drugiego człowieka z całym jego bagażem.Liturgia Słowa w XXII Niedzielę Zwykłą daje nam receptę jak przykazanie miłości wypełniać. Za wzór stawia przed nami ubogą wdowę, która z miłości do Boga oddała cały swój majątek. Podyktowane to było potrzebą serca. Pan Jezus ostrzega nas przed czynieniem wszystkiego na pokaz aby tylko przypodobać się ludziom tak jak to robili uczeni w Piśmie. Uboga wdowa oferująca jeden grosz oraz ubogą wdowa z Sarepty z Pierwszego Czytania są dla nas wzorem do tego aby wypełniać Boże przykazanie – przykazanie miłości.

Bo MIŁOŚĆ cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje (Z hymnu św. Pawła)

Szczególnie miłość Boga.