Oktawę Wielkiej Nocy kończy niedziela Miłosierdzia Bożego, która wyjątkowo wpisuje się w charakter najważniejszego święta chrześcijan odsłaniając najpiękniejszą tajemnicę naszej wiary, a więc miłość i miłosierdzie Boga do każdego człowieka. Św. siostra Faustyna w kontekście rozważań tajemnicy miłosierdzia Bożego doszła do wniosku, że w życiu człowieka nie ma ani jednej chwili bez miłosierdzia Bożego, ono jest jak złota nić wpleciona we wszystkie chwile naszego istnienia. Pierwszym źródłem życiodajnego zdroju miłosierdzia jest krzyż, na którym Bóg z miłości do człowieka, najpierw przeszedł przez mękę oddał Swoje życie, aby nas zbawić.

Apostołką Miłosierdzia Bożego jest św. siostra Faustyna Kowalska, skromna zakonnica wyróżniająca się szczególną pobożnością, umiłowaniem modlitwy, pracowitością oraz ogromną wrażliwością na ludzką biedę i krzywdę. Została wybrana do głoszenia Bożego miłosierdzia. Tak powiedział do niej sam Jezus Chrystus: „Powiedz zbolałej ludzkości, niech się przytuli do miłosiernego Serca mojego, a Ja ją napełnię pokojem”. Nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia stało się nadzieją dla wszystkich, którzy poddali się powszechnemu chaosowi współczesnego świata i nie potrafią odnaleźć prawdziwej drogi wiary. Wielkość tego święta mierzy się miarą niezwykłych obietnic, jakie Pan Jezus z nim związał: „Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego (…) niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat”. Źródłem dla ludzkiego miłosierdzia jest miłosierdzie Boże, bez którego postawa wobec drugiego człowieka pozbawiona będzie miłości, szacunku i pokoju. Bóg wzywa nas, abyśmy oparli nasze życie na Jego niezgłębionym miłosierdziu wyrażającym się w stosunku do bliźniego.

Pojawiające się w koronce do Miłosierdzia Bożego wezwanie „Miej miłosierdzie dla nas i całego świata” jest rozpaczliwym wołaniem o uzdrowienie nas samych i całego świata z wszechobecnej znieczulicy na człowieka i człowieczeństwo, prośbą o miłość, pokój i godność, aktem uleczenia z nienawiści i zazdrości w stosunku do drugiego człowieka.

Akt zawierzenia świata Miłosierdziu Bożemu
Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas i całego świata!
Amen.
św. Jan Paweł II, Kraków-Łagiewniki, 17.08.2002