10.08.2020

„Pokładam nadzieję w Panu, ufam Jego słowu”

W kolejną niedzielę gromadzimy się w kościołach aby zaczerpnąć siły i umocnienia do wypełniania codziennych obowiązków. Czytania biblijne w dziewiętnastą niedzielę zwykłą oparte są na kontraście, który bardzo realnie charakteryzuje współczesny świat.

W czytaniu z Pierwszej Księgi Królewskiej wspomniany kontrast dotyczy zestawienia zjawisk budzących z jednej strony lęk, niebezpieczeństwo takich jak gwałtowna wichura, trzęsienie ziemi i ogień po drugiej zaś stronie mamy ciszę, spokój opisaną jako łagodny powiew. To porównanie z całą pewnością odzwierciedla to, co się dzieje wokół nas – hałas, pęd, pośpiech w kontraście do cichości, spokoju, pokory i łagodności. Czasami nieudolnie próbujemy dogonić ten pędzący świat, zaznając chwilowego szczęścia. Jednak tak naprawdę ukojenie, pokój i radość serca odnajdziemy po stronie pokory, cichości i łagodności. Pomimo wszelkich trudności, upadania pod ciężarem doczesnych zmartwień i problemów nigdy nie wątpmy, bo tak jak śpiewa psalmista „Pan sam szczęściem obdarzy”. Fragment Ewangelii według Świętego Mateusza uczy nas tego, abyśmy bezgranicznie zaufali Bogu i pomimo „silnego wiatru”, którego uląkł się Piotr kroczący po wodzie do Jezusa my również będziemy doświadczać trudności ale nie poddawajmy się bo z Bogiem nie ma nic niemożliwego.

Pierwszym krokiem do umocnienia wiary jest obecność na niedzielnej Eucharystii. Bez niej nie ma Kościoła, wiary i w konsekwencji życia. Poprzez uczestnictwo w uczcie niedzielnej mamy okazję pogłębiać duchową miłość i powołanie oraz przede wszystkim jesteśmy uzdolnieni do daru spożywania Ciała Chrystusa. Dlatego też módlmy się o rozeznanie i zrozumienie jak wielkim skarbem i darem jest Eucharystia. W chwilach trudnych, kiedy ogarnia nas rozpacz i smutek nie bądźmy „ludźmi małej wiary”, a prawdziwymi uczniami Chrystusa ufającymi w Jego nieskończone miłosierdzie.

JEZU UFAM TOBIE.