Środą Popielcową rozpoczęliśmy okres Wielkiego Postu. Po raz kolejny podejmujemy trud nawrócenia. Dziś kapłan posypuje nasze głowy popiłem wypowiadając słowa „nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” lub „prochem jesteś i w proch się obrócisz”, co symbolizuje żałobę i przypomina nam o śmiertelności.

Aktami pokutnymi Wielkiego Postu są modlitwa, post i jałmużna. Modlitwa jest doskonałą okazją do doskonalenia więzi z Panem Bogiem, źródłem ukojenia niepokojów duszy. W Wielkim Poście postarajmy się poświęcać więcej czasu na budowanie osobistej relacji z Jezusem Chrystusem. Niech będzie to moment refleksji, wyciszenia, zastanowienia się nad własnym życiem i postępowaniem. Post to nie tylko powstrzymywanie się od spożywania pokarmów mięsnych ale przede wszystkim szansa na hartowanie silnej woli, ograniczanie przyjemności, wyrzeczenie się i rezygnacja z tego co przynosi beztroską radość. Ostatnim filarem Wielkiego Postu jest jałmużna rozumiana jako gest dobroci względem bliźniego. Może przybierać formę materialnego wsparcia i pomocy lub po prostu poświęcenia czasu i uwagi osobom słabszym, chorym czy samotnym. W Wielkim Poście starajmy się otworzyć bardziej na potrzeby innych osób czyniąc gesty miłości i dobroci. 

W tym szczególnym czasie wytężonych ćwiczeń duchowych przygotowujących do najważniejszych świąt naszej wiary postarajmy się uczestniczyć w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali.