
Środą Popielcową rozpoczynamy w Kościele Święty czas – czas Wielkiego Postu. Zatrzymujemy się przy krzyżu szczególnym znaku Boskiej męki i śmierci. Będziemy towarzyszyć Jezusowi w Drodze Krzyżowej, a śpiew Gorzkich Żali wprowadzi nas w przepaść Jezusowej męki i Jezusowego cierpienia. Te wszystkie znaki zaprowadzą nas do wielkiej radości płynącej ze Zmartwychwstania Jezusa. Wspomnianą radość doświadczymy tylko wtedy kiedy dokona się w nas autentyczna przemiana i prawdziwe nawrócenie.
Dzisiejsza Liturgia Słowa bardzo mocno podkreśla fakt abyśmy przede wszystkim dokonali nawrócenia głęboko w sercu. Wielki Post jest doskonałą okazją do tego aby odbudować relację z Bogiem a pragnienie ciągłej Jego obecności niech nas wzmacnia na drodze nawrócenia. Podejmowany trud pomoże nam niewątpliwie skupić się na istocie tego świętego czasu. Nie oznacza to, że zewnętrzne wyrzeczenia nie mają sensu ale najważniejsze jest zrozumienie tego co głęboko ukryte, to do czego wyrywa się stęsknione serce obarczone grzechem. Ono pragnie Bożej obecności i Bożego działania. Być może czasami trudno nam to zrozumieć szczególnie w pędzącym świecie dlatego niech ten czas czterdziestodniowej pokuty będzie dla nas okazją do zatrzymania się i rozpoznania na nowo sensu.
Czytanie z Księgi proroka Joela rozpoczyna się od słów „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana, Boga waszego! On bowiem jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę, a lituje się nad niedolą.” Nawróćcie wasze serca bo Pan w swojej miłości pragnie przygarnąć każdego grzesznika, On nie żywi urazy a przebacza i lituje się nad nami biednymi grzesznikami. Nauczanie Jezusa opisane przez św. Marka Ewangelistę napomina nas abyśmy nie byli jak obłudnicy, którzy uczynki spełniają dla ludzkiego poklasku i podziwu. Pan Jezus wyraźnie mówi abyśmy działali w cichości i pokorze a „Ojciec, który widzi w ukryciu odda nam”- przygotował już dla nas nagrodę. Niech nasze serca nie będą zarozumiałe i pyszne ale ciche i pokorne w Jezusie Chrystusie Panu naszym. Niech Święty czas – czas Wielkiego Postu wyda prawdziwe owoce autentycznego nawrócenia – o to się szczególnie módlmy.