
22 października obchodziliśmy w Kościele wspomnienie św. Jana Pawła II – papieża Polaka, patrona rodzin, wybitnego człowieka, któremu nie był obojętny los ojczyzny i całego świata. Troszczył się o godność każdego ludzkiego istnienia. W miesiącu modlitwy różańcowej w sposób szczególny uciekajmy się do św. Jana Pawła II, który tak bardzo ukochał tę modlitwę zawierzając całe swoje życie Maryi. To Ją uczynił Swoją opiekunką i orędowniczką.
Dewizą towarzyszącą Polakowi czy to podczas pełnienia posługi biskupiej a następnie papieskiej było wezwanie „Totus Tuus” co oznacza „cały Twój Maryjo”. Jan Paweł II modlił się często słowami: „Jestem cały Twój i wszystko, co moje, do Ciebie należy. Przyjmuję Ciebie całym sobą. Daj mi Swoje serce, Maryjo.” Pontyfikat św. Jana Pawła II można określić jako pontyfikat Maryjny. Całkowicie oddanie się w opiekę Maryi, zachęcanie do codziennego odmawiania różańca, obecność Matki Bożej w herbie biskupim i papieskim oraz aktach zawierzenia są dowodem na głębokie przywiązanie do Maryi – Matki naszego Zbawiciela. Każdy dzień, każda czynność, każde dzieło, każda pielgrzymka, każde wydarzenie Ojciec Święty oddawał w ręce Matki Zbawiciela. Apelował do wiernych aby podążali za Maryją – Matką Kościoła mówiąc „Idźcie ku Maryi. Idźcie z Maryją. Niech w waszych sercach rozbrzmiewa echo Jej fiat”.
Ku końcówce października poświęconemu modlitwie różańcowej postarajmy się wskrzesić miłość do Matki Chrystusa, naszej Matki, która ukochała nas miłością najpiękniejszą bo taka jest miłość matczyna – nigdy nieskończona, najczystsza, najpiękniejsza. Uciekajmy się do Niej w każdej sekundzie naszego życia nie tylko w październiku ale zawsze – do tej, która zrodziła nam Światłość Prawdziwą. Do tego zachęcał św. Jan Paweł II, który apelował „Odnawiajcie w ciągu dnia waszą ufność i miłość, ażeby Maryja towarzyszyła wam w codziennym życiu”.
Z wszystkich niewiast wybrana
Przyjdź i drogę wskaż Córko ludu Bożego
Do Syna Twego nas prowadź
Służebnico pokorna Pokój światu daj.