18 września Kościół obchodził wspomnienie św. Stanisława Kostki – patrona dzieci i młodzieży. Był to również szczególny dzień dla naszej parafii, której św. Stanisław Kostka jest patronem. Ten młody człowiek w swoim życiu kierował się prostotą, pobożnością, pokorą, spokojem i skromnością. Odpowiedział na wołanie Boga słowami Samuela „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha!”(1 Sm 3, 9) wypełniając wszelką wolę Bożą.

Św. Stanisław Kostka urodził się w 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu. Jego ojciec był kasztelanem, a krewni zajmowali znaczące stanowiska w Polsce Jagiellonów i Wazów. Wraz z bratem wysłany został do elitarnego kolegium jezuitów w Wiedniu. Św. Stanisław pragnął służyć Bogu i ludziom. Charakteryzował się pobożnością, nie wstydził się modlitwy wyznając zasadę, że „trzeba więcej podobać się Bogu, niż bratu”. Uważał, że „do wyższych rzeczy został stworzony i dla nich winien żyć”, wyrażając w ten sposób tęsknotę za tym co święte i doskonałe. Pomimo wszelkich przeciwności, braku akceptacji i zrozumienia ze strony rodziny oraz rówieśników był wierny chrześcijańskim wartościom. Oddawał się adoracji Najświętszego Sakramentu a swoje życie całkowicie powierzył w ręce Matki Bożej. Odkrył powołanie i wypełnił wolę Bożą wstępując do zakonu jezuitów, gdzie sumiennie wypełniał swoje obowiązki dając nam przykład do tego, że trzeba być „wiernym w rzeczach małych” (por. Mt 25,21).

Ostatnim etapem życia św. Stanisława był pobyt w Rzymie. Śluby zakonne złożył mając 18 lat. Po ciężkiej chorobie zmarł 15 sierpnia 1568 r. w Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny.

23 września br. w kościele parafialnym uczniowie z teatrzyku „Kurtynka” ze Szkoły Podstawowej w Słonowicach pod opieką Pani Jolanty Majerowskiej zaprezentowali spektakl o życiu św. Stanisława Kostki. Znakomita grą aktorską dali do zrozumienia, że ten młody człowiek powinien być dla nas wzorem. Św. Stanisław nie podążał za modą, ani powszechnym i wygodnym stylem życia. Był wierny Bogu i Matce Bożej. Wymagał od siebie stawiając Boga na pierwszym miejscu. Idźmy więc za jego przykładem zrywając z przyzwyczajeniami, lenistwem, nałogami a zacznijmy pielęgnować modlitwę i służbę dla drugiego człowieka.