Uroczystość Wszystkich Świętych ma ponad tysiącletnią tradycję. Została ona ustanowiona przez papieża Jana XI w 935 roku, wyznaczając ten dzień na 1 listopada.
Listopad jest miesiącem refleksyjnym, pełnym zadumy i szczególnej pamięci o zmarłych. Wierni odwiedzają groby bliskich, rodziców, przyjaciół, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności, wierząc, że cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić ich do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze Świętymi, którzy otaczają nas opieką.
Natomiast 2 listopada Kościół obchodzi Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. W tradycji polskiej dzień ten jest nazywany Dniem Zadusznym. Wspomnienie to wprowadził opat benedyktynów w Cluny we Francji, św. Odilon (Odylon) w 998 roku. Kościół w tym dniu wspomina zmarłych pokutujących za grzechy w czyśćcu. Chodzi więc o tych, którzy nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego. Prawdę o istnieniu czyśćca Kościół ogłosił jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 r. i na XXV sesji Soboru Trydenckiego (1545-1563), w osobnym dekrecie o czyśćcu. Sobór Trydencki orzekł prawdę, że duszom w czyśćcu możemy pomagać, zanosząc w tym dniu prośby przed tron Boży. Aby przyjść z pomocą zmarłym pokutującym w czyśćcu, żyjący mogą w tych dniach uzyskać i ofiarować odpusty zupełne.