Liturgia Słowa na Ósmą Niedzielę Zwykłą przygotowuje nas na okres Wielkiego Postu. Pan Jezus stawia przed nami niezwykle trudne stwierdzenie i prawdę, że jesteśmy wstanie dostrzec drzazgę w oku swego brata a belki we własnym nie widzimy.

Przed nami okres Wielkiego Postu a więc czasu szczególnej przemiany i nawrócenia. Nie będzie to możliwe jeśli nie zaczniemy od zrobienia rachunku sumienia – swojego sumienia. Łatwo przychodzi nam ocenianie innych, wymierzanie sprawiedliwości a własne zachowanie i upadki tak łatwo usprawiedliwiamy. Fragment Pierwszego Czytania z Księgi Syracha: „Jak o uprawie drzewa świadczy jego owoc, tak mowa o zamyśle serca człowieka” mówi nam, że serce człowieka rozpoznamy po jego wypowiedzi tak jak poznajemy drzewo po jego owocach bo przecież to co mówimy o innych pochodzi z głębi naszego serca. Odczytany fragment z Ewangelii Św. Łukasza kończy się „Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta”. Pamiętajmy, że aby rozprawiać o innych musimy najpierw uporządkować własne serce, dostrzec swoje wady i przewinienia, naprawiając wyrządzone krzywdy a co najważnieniejsze powinniśmy  być ostrożnymi w ocenie innych.

Panie daj nam czyste serca i umiejętność do rozpoznawania tego co dobre i złe aby nie krzywdzić innych.